سر سبز غزل

   میلاد با سر سعادت  حضرت فاطمه معصومه سلام اله علیها

و روز  ملی دختر را به همه ی هم وطنا ن  عزیز و مسلمانان جهان

و دختران و بانوان پاک وآسمانی میهن اسلا میم تبر یک عرض می کنم

شعری به صورت چار پاره به همین مناسبت به ساحت مقدس

           حضرت معصومه علیها اسلام تقدیم می گردد

رفعت نور تو ای معصومه والا مقام

پرتوی فیضی که از میلاد تو تابیده است

شد به سجده موسی کاظم  امام هفتمین

از شعاع نور تو خورشید هم بالیده است

دختر سبز ولایت وسعت پاکی و نور

زینت باغ  اما مت  قبله اهل یقین

ساحل اندیشه های روشنای  معرفت

ای بلندای حضورت رونق  ایمان و دین

تو بهار آبی و احساس  درک آفتاب

محور منشور ایمان عصمت آیات حق

جرعه نوش نور کوثر در حریم باغ وحی

عمق درک آل یاسین طلعت آیات حق

هم طلوع ساحت ایمانی ونجوای مهر

گلبن  فرخندگی و جوهر لطف و صفا

دست تو دست کرامت خصلتت بخشندگی

باغ ذهنت باز تاب ساحل  مهر و وفا

مهر عا لمتاب تو شد رایت  راه بهشت

گوهر  رخشان ایمان زمزم باغ بلور

انعکاس باور  روح افقهای فصیح

سرو  والای وجودت اعتبار  درک نور

آستان روشن قم جلوه گاه نور حق

شد حریمت خط سیّر لحظه های کهکشان

روضه ی باغ بهشت است جایگاه آن حرم

مهبط فیضی پر از عطر حضور قدسیان

دختر خورشیدی وهم خواهر شمس وشموس

مظهر عطر ولایت اختر بام فلک

نور فطرت ابر رحمت تابش انوار علم

مغز عرفان صدق قرآن جان تو جان ملک

                   سروده ناصر عرفانیان مشیری نژاد

                   مشهد   مقدس  24 / 5 / 1394

      چند رباعی در وداع با رمضان  

از دوری تو ملال در دل دارم 

از ساحت  نور تو چه حاصل دارم ؟

رفتی و ضیافت خدا پایان یافت 

من کشتی دل نشسته در گل دارم 

ای بارش نور ناب بال و پر تو 

سامان ونشاط و عیش در ساغر تو

کیفیت رویش سحر زاد تویی 

تفسیر ظهور عشق در باور تو 

آن بنده بی پشت و پناه تو منم 

از جرم وگنه  روی سیاه تو منم 

عمری به عبث به معصیت  طی کردم 

محتاج به عفو یک نگاه تو منم

فریاد  رهای دل بی تابی تو 

بر بام سحر حضور مهتابی تو 

طعم خوش بوسه های باران داری 

سر سبز ترین  بهار شادابی تو 

                    سروده  ناصر عرفانیان  مشیری نژاد 

     چند رباعی 

تقدیم به  بی تا بی های

حضرت زینب کبری علیها السلام

در پیش نظر صحنه ای از عاشورا

آ فا ق پر از جا ذ به ی نور ونوا

تفسیر زلال استقامت زینب

فر یا د گر پیا م خون شهدا

اسطوره راه شهدا زینب بود

هم اسوه ی صبر وهم وفا زینب بود

هر چند که داغ دل فراوان دارد

آیا ت جمیل نینوا زینب بود

در پهنه ی خاک وخون عجب جوشیدی

عطر نفس حماسه را نوشیدی

تو سایه به سایه ی حسینت بودی

در عرصه ی آیین وادب کوشیدی

صبر تو پیام دیگری شد زینب

آغاز قیام دیگری شد زینب

در شان ومقام تو همی باید گفت

انگار امام دیگری شد زینب

عطر نفس فوج ملک در همه جا

سر حلقه ی ایثاری وهم روح دعا

ابعاد شکوه حقّ نمایان از تو

منشور شکوه باغ آیا ت خدا

                      سروده   ناصر عرفا نیا ن 

           سقف کهنه ی دنیا

از بام نقره فام سحرها  سخن  مگو

دیگر ز نبض روشن فردا سخن مگو

با ظلمت آشنای دل کوچه های شهر

از روزگار  تیره به ایما سخن مگو

وقتی که مست باده چشم تو می شوم

از ساغر وپیاله وصهبا سخن مگو

در پیش دیدگان من وبندیان شهر

از کوه ودشت ودامن صحرا سخن مگو

وقتی عدالت از همه سو تازیانه خورد

از داوران دهر  دراینجا سخن مگو

(زین راز سر به مهر که باخون نوشته شد )

تا موقع ظهور  خدا را سخن مگو

بر روزنی که کور وکدر شد نگاه ما

از قدرت شکوه تماشا سخن مگو

باذهن خو گرفته به تنهایی وسکوت

از رعد وبرق وصاعقه با ما سخن مگو

وقتی که بام نم زده آسمان شکست

دیگر زسقف کهنه ی دنیا سخن مگو

                  نا صر عرفا نیا ن مشیری نژاد  

       چون باغ بی درخت

ای  ما یه  امید که مایوس  خود شدی !

در گیر ودار حادثه محبوس خود شدی !

چون باغ بی درخت در آیینه ی  زمان

خلوت نشین ظلمت کابوس خودشدی!

در قعر  انزوای  افق های بی کسی

آیینه دار حرمت ناموس خود شدی !

خوکرده با ملال نفسهای اضطراب

عمری اسیر شعله ی افسوس خود شدی !

در شام بی طراوت این معبد کبود

رام صدای ناله ی ناقوس خود شدی !

در انتظار صبح کدامین سعادتی

در برکه ای نگاره ی معکوس خود شدی !

در شاهراه قطبی این شام بی سحر

غافل ز روشنایی فانوس خود شدی !

                                  سروده  ناصرعرفانیان 

میلاد دومین خورشید امامت و ولایت حضرت

              امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک باد

 آیینه ی سحر شد ، ماه رخش به افلا ک

از امتداد  نورش  ،روشن شده دل خا ک

نور امام  دوّم  ،آن  سوره ی   تبّسم

روح سحر نژاد ش، دارد نشان لولا ک

معراج سا حل نور، منزلگه حسن (ص)شد

روح الامین خبر داد ، در لحظه های ا درا ک

اسرار حسن رویش ، یک آسمان  نجا بت

یک آسمان ترنّم ، در  وسعتی  عطشنا ک

فصل  بشارت  عشق  ، آئین  مهرورزی

جاری شد از قد ومش ، بر جسم خا ک غمنا ک

آن نبض بی نیازی  ، امواج  سر فرا زی

عطر کرامت او ،  پیچید در رگ  خا ک

ذهنیّت شفاعت  ، جاری شد از شرا فت

فصل بلوغ  بخشش، آمد ز سوی افلا ک

عطر زلال حسنش ، پیچید در  سپیده

بهت  کویر  دل ها ، شد ساحل طربنا ک

شهد شفاعت او،  برصفحه ی   تصّور

گرد گناه را کرد ، از صفحه ی دلم پا ک

                                                سروده  ناصر عرفانیان

                                                    1/5/1392

                 جستار گشایی:

بی گمان.زنده یاد فریدون مشیری .یکی از برجسته ترین شعرای ماندگار دوران معاصر محسوب می گردد

                               این شاعر «کوچه »های «عاشقانه» چنان جای گاه مناسبی در میان شعر خوانان وبه ویژه جوانان یافته

                               که در زمان قرائت اشعارش .گویی خواننده تجربه ای جدید به دست آورده است .

                             جستار پی آمده کاوشی مختصر در مورد زندگی وآثار جاودان نام .فریدون مشیری میباشد

    یاد آوری می شود این مقاله قبلا در تابران نشریه ی                                                                                                               فرهنگی - ادبی اداره ی فرهنگ وارشاد اسلامی خراسان

(شماره 6و7) مهر - دی سال 1380به همین قلم به چاپ رسیده است 

                                                                                                                ناصرعرفانیان مشیری نژاد

پیغام انسان را به انسان باز گفتم

شگفتی هنر شعر در این است که با عشقی ابدی و ازلی،شاعر را مفتون خویش می سازد تا آن حد که همه چیز را از شاعر می گیرد؛شاعر ،در این خراب آباد هستی با شور و مستی می سراید و عصاره ی جان خویش را برای آن ایثار می کند و می گذارد.با سرایش هر قطعه شعر،یک تکه از جان و روحش جدا شده در ذرات هنرش می نشیند.هر اثر و هر پدیده هنری که این گونه مالامال از شور عشق و اعتقاد ایمان باشد لایزال و جاودانی است.فریدون مشیری هنرمندی است که خالصانه تمام هستس خود را در راه شعر گذاشت،شاعری است سر شناس با زبانی کاملا مربوط به خودش،با تراکم احساس و عواطف و حالات صد درصد شاعرانه که یکی از ماندگار ترین شاعران معاصر ایران است. عطر و بوی گل های شعر مرحوم مشیری برای همیشه در مشام و ذهن طبقه وسیعی از جامعه ایران و فارسی زبانان عالم باقی خواهد ماند.این نوشته ،به بهانه یاد بودی از این شاعر فقید و گران قدر،نظری خواهد داشت به زندگی نامه او و بررسی شعر مشیری از دیدگاه صاحب نظران.

زنده یاد مشیری در سال 1305 در تهران به دنیا آمد.پدرش ابراهیم مشیری در وزارت پست و تلگراف و تلفن کار می کرد،پدربزرگش(میرزا محمود خان مشیری)رییس اداره کل سیم کشی و تعمیرات وزارت بود،که برای سیم کشی تلگراف در مناطق کردستان و همدان خدماتی انجام داده بود.ابراهیم مشیری (پدر فریدون)از خانواده افشار بود که اجدادش به نادر شاه افشار می رسیدند،وی در همدان متولد شد و در بیست سالگی به تهران آمد و حدود چهل سال در وزارت پست و تلگراف و تلفن خدمت کرد تا اینکه در سال 1360 به رحمت ایزدی پیوست.

میلاد حضرت امام حسن عسکری علیه السلا م

برتمام مسلمانان جهان تبریک  و تهنیّت باد

خورشید رها خوشه ای از نور تو بوده است

آفاق  پر از  زمزمه ی  شور تو بوده است

جاری شده چون رونق ادراک  در احساس

معراج ز بال وپر  منشور  تو بوده است

چون شادی آوای شقایق  شده  پر فیض

آن رحمت  موعود که  مستور توبوده است

صد بوسه سحر تا  زده  بر یمن حضورش

آن طالع  مسعود که  منظور توبوده است

اعجاز ولایت  همه از نام تو جاری ست

پهنای سحر پرتوی از نور تو بوده است

تو یازدهم  ساحل  اند یشه  ی  نوری

میلاد تو یک جلوه ای از طور تو بوده است

ای هستی  تفسیر بلند ا ی  اما مت

قرآن  سند ساحت  معمور تو بوده است

فردا  که شکوه سحر از کعبه  بر آید

آفاق بهشت  آیت  مخمور تو بود ه است

                          سروده  ناصر عرفا نیان مشیری نژاد