نماز عشق

بیست و ششمین جلسه ما در 91/8/2 برگزار شد . پس از طی مقدمات , دوستان شعرخوانی را آغاز کردند .

1-      آقای افضلی , شعری برای سایه :

در سواران غزل از همه چالاک تری     بین عشاق چو فرهادی و دل چاک تری

2-      آقای ابراهیمی , غزلی از شادروان صاحبکار :

نه تنها جسم و جان فرسود , دل هم پیر شد ما را

                                                 دعای خیر مادر , زود دامنگیر شد ما را

3-      آقای عرفانیان , غزل :

سینه ام از درد و داغ زندگانی پر شده ست    بند بندم از نوای ناتوانی پر شده ست

4-      آقای ناصری , غزل :

جز بلای عاشقی , درد و بلایی هست ؟ نیست

                                      همچو من در آب و آتش مبتلایی هست ؟ نیست

5-      خانم سمرجلالی , غزلی از پدرشان :

آخر ای موج , به ساحل چه زنی سینه و سر را ؟   سنگ سرد است , هدر می دهد این سوز جگر را

6-      خانم خواجه , چند دلنوشته

7-      آقای سنجری , یک شعر سپید

8-      خانم ریگی نژاد , غزل :

من و تنهایی و سکوت و خزان           آه ای عشق , لااقل تو بخوان

و غزلی دیگر :

چنان شده ست لحن این و آن تلخ        که گشته هر صدای مهربان تلخ

9-      خانم خان بیگی , چارپاره ای از خانم رویا ابراهیم زاده :

آغوش من دروازه های تخت جمشید است      می خواستم تو پادشاه کشورم باشی ...

10-   و در پایان من غزلی خواندم  :

خوش آن زمان که دست دهد باز , فرصتی

با هم به گفتگو بنشینیم , ساعتی

از خاطرات خوب و دل انگیز عشقمان

گویی حکایتی تو و من هم حکایتی

بس حرف تا به لب رسد و باز پس رود

کو بخت آن , که با تو نشینم به خلوتی ؟

به از بهشت و جوی شراب است , اگر شبی

در خانه تو باشم و از آب , شربتی

یک بار دیدن تو کفایت نمی کند

محروم بوده ام ز حضور تو مدتی

کم کن ز شانه من و دل , بار هجر را

زحمت کشیده ایم به امید رحمتی

با غنچه دلم ز تبسم مکن دریغ

شاید که وا شود به نسیم محبتی

گفتم که عمر می گذرد همچو برق و باد

دیدم که برق و باد ندارند سرعتی

از طاعتم مپرس که من در تمام عمر

غیر از نماز عشق , نکردم عبادتی

بی دست و پا تریم ز راهی که پیش روست

ما را مدد کنید عزیزان به همتی !

90/3/4