افسون غزل
غزل ثمره زندگیست , حاصلی از عمر , وقتی از عشق گوید و با عشق , بر دلها نشیندافسون غزل
غزل ثمره زندگیست , حاصلی از عمر , وقتی از عشق گوید و با عشق , بر دلها نشیندروزانهها
همهجدیدترین یادداشتها
همه- سکوت سرد فاصله
- شور عشق
- بیگانه ی بهتر از خویش
- حرام کردن عمر است زندگی بی عشق ...
- بی تو به جان رسیده ام ...
- من دیگر غزل نمی گویم
- چهل منزل خورشید
- هجر تو
- غم هجران
- غزلهای وداع
- وداع آخر
- بهار گل افشان
- ای طبیب خسته دلان( بیست و نهمین جلسه سه شنبه شب )
- دود دل( بیست و هشتمین جلسه سه شنبه شب )
- کعبه آرزو
- نماز عشق
- چقدر مرا دوست می توانی داشت ؟
- بخت جوان( بیست و چهارمین جلسه سه شنبه شب )
- ملاقات سحر
- بوسه سرد سحر
- سودای عاشقی
- روشنی دیده
- گزارش رونمایی از " روی جاده ابریشم شعر "
- جنبش بال پری ( بیست و سومین جلسه سه شنبه شب )
- حیرت دیدار ( بیست و دومین جلسه سه شنبه شب )
- عشق مادرزاد ( بیست و یکمین جلسه سه شنبه شب )
- رفیق نیمه راه ( بیستمین جلسه سه شنبه شب )
- ساحل نشین بی خبری ( نوزدهمین جلسه سه شنبه شب )
- ترانه عشق ( هجدهمین جلسه سه شنبه شب )
- هفدهمین جلسه ادبی ( سفرنامه ازغند )
بایگانی
- اردیبهشت 1393 1
- آذر 1392 1
- مهر 1392 2
- مرداد 1392 1
- تیر 1392 2
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 1
- اسفند 1391 1
- آذر 1391 1
- آبان 1391 4
- مهر 1391 5
- شهریور 1391 5
- مرداد 1391 4
- تیر 1391 8
- خرداد 1391 7
- اردیبهشت 1391 6
- فروردین 1391 10
- اسفند 1390 10
- بهمن 1390 12
آمار : 140156 بازدید
Powered by Blogsky
به عنوان سرآغاز
یارب از سرمستی غفلت به هوش آور مرا
از شراب معرفت , چون خم به جوش آور مرا
تر کن از اشک ندامت , چشم خواب آلوده را
مشت آبی بر رخم افشان , به هوش آور مرا
گوشمال چرخ , سازم را به قانون کرده است
زخمه ای بر تار جان زن , در خروش آور مرا
گرچه مهمان توام , از خود ندارم اختیار
خواه زهرم پیش رو نه , خواه نوش آور مرا
چون گل رعنا ندارم با دورنگان نسبتی
پیش رنگین جامگان , یک رنگ پوش آور مرا
باید این پژمرده گل برچیده گردد از بساط
مرحمت فرما به یاد گلفروش آور مرا
راه ها در پرده دارد دستگاه رحمتت
نغمه ای از لطف عام خود به گوش آور مرا
1377/8/4
* اولین غزل از کتاب حاصل عمر
سهبا
جمعه 21 بهمن‌ماه سال 1390 ساعت 12:51 ب.ظ
وا ؛ به حق چیزهای نشنیده ...
دوربین مخفیه ؟!
.
.
.
.
سهبا خانوم تشریف دارند ؟!
دیگر نمیخواهم دنیا را تماشا کنم
باید تو را پیدا کنم ...
در شعر ، در غزل ؛ در ستاره ها ... !!
نیست ؟
سلام
غزل زیبایی بود
و .... خوش آمدید
گرچه مهمان توام , از خود ندارم اختیار
خواه زهرم پیش رو نه , خواه نوش آور مرا
سلام بر غزل تمام ایران
استاد آنقدر بزرگ هستند و مهربان که نیازی بر شگفت زدگی من ندارد
نمی توانم حرف دلم را کتمان کنم: سعادتیست ارتباط با بهترین غزل سرای امروزایران یادگار شکوه سبک هندی و لحن خراسانی ایران
من در پوست خودم نمی گنجم
از آنجایی که با اکثر بزران ادبیات معاصر در ارتباطم کمتر کسی را چون استاد یافته ام خدایا سایه ایشان و محمدرضاعبدالملکیان را برای ما مستدام نگه دار تا بقیه بیاموزند مهربانی دست یافتنیست حتی در لبخند و صدای دلنشین استاد
خدایا آن به که آن به
امشب ز غمت میانِ خون خواهم خفت
وز بستر عافیت برون خواهم خفت
باورنکنی خیالِ خود رابفرست
تا در نِگرد که بی تو چون خواهم خفت
نکند موجی پراز نهیب ره کشیده به ساحل ِ وجودتان
و برده از پیکرتان شکیب را
جانا چرا تیشه به ریشه ی سهبای ما زدی !!!؟
سلام غزل ِ بر امده از تندیسِ سهبا
گفتنی ها را گفتم
فقط مانده بگویم که
صد حیف که آن رفت و صد شکر که این آمد
راستی
امروز من تو را شوکه کردم و امشب تو مرا دیوانه...
اینجور تیکه ها توی غزل های استاد کم نیستن که یهو آتیش به جون آدم میزنه
این مصراع که کار منو به سقف و ستاره پیوند زد:
مرحمت فرما به یاد گلفروش آور مرا
ممنون
راستی سلام
قهرید؟
سلام
بسیار عالی و زیبا بود
پاینده باد استاد قهرمان
یاحق
خواهری این چه قلب است که تو داری ؟!
می نشود که فقط کامنت مرتبط با شعر گذاشت
چرا که شیطنت در ذات ما نهادینه شده و ما را دوزخ و بهشت یکی است
و من هو النار کیف یحترق و یحرق بالنار من یمسّ به
آنکس که باشد ز آتش ، چگونه آتش بازی نکند که او میسوزاند هر که را به وی دست بزند
سلام به همه ی دوستان و تقدیم احترام به تمامی عزیزان
بخصوص جوجه اردک زیباکه مراشرمنده ی محبّت خودکرده
است. پاینده باشید!