افسون غزل

غزل ثمره زندگیست , حاصلی از عمر , وقتی از عشق گوید و با عشق , بر دلها نشیند

افسون غزل

غزل ثمره زندگیست , حاصلی از عمر , وقتی از عشق گوید و با عشق , بر دلها نشیند

چهل منزل خورشید


از هجر تو جز ناله ی جانکاه نمانده 
جز یاد تو بر عمق دلم راه نمانده 
بیمار و گرفتار تب هجر تو ماندم 
در حسرت شب خیزی من ماه نمانده 
می سوزم و چون شعر فرو می چکم از درد 
زین شمع دگر شوق سحرگاه نمانده 
غم واژه ی افسون غزل بر نفسم ماند 
یک حرف فرا گیر تر از آه نمانده 
از غنچه ی الفاظ تو ای معجزه ی گل 
جز خاطره ی صحبت دلخواه نمانده 
با وضع فقیرانه ی خود از دل شعرت 
گنجی که شود عرضه بر این شاه نمانده 
میشد که غزلهای غمم را به تو گویم 
گوشی شنواتر دگر از چاه نمانده 
تا منزل آخر ز چهل منزل خورشید 
جز قافله ی مهر تو همراه نمانده . 

همدرد با شعرهای بی پناه ... 
آرشید

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد